Inswinger: Burmeister LBV 1994.
De vijf Vintage Ports zijn geproefd in een serie van twee en een serie van
drie Ports:
De eerste serie: Feist en Quinta Noval;
De tweede serie: Niepoort, Taylors quinta de Vargellas en Fonseca Guimeraens.



Proefnotities eerste serie.
. Burmeister: zacht, zoet, drop, elegant, fruitig, licht prikkelend, laurier, lange afdronk 10 sec.
. Feist: rijp, kersen, bessen, smaakvol, zoettonen, rijk, lange afdronk 12 sec.
. Quinta Noval: zacht, verfijnd, ziltig, caramel, rijk lange afdronk 12 sec.
Merendeel heeft de voorkeur voor Quinta Noval.

Proefnotities tweede serie.
. Niepoort: licht alcoholisch, zacht fruitkruidnagel, bloemig, fruitig, zoet, licht prikkelend, gemiddelde afdronk 8 sec.
. Taylors Quinta de Vargellas; Kurktonen, drop, chocolade, zoet, prikkelend, alcoholisch, gemiddelde afdronk 9 sec.
. Fonseca Guimeraens; Chocolade, leer, licht alcoholisch, verfijnd, breed, complex, breed afdronk 12 sec.
Merendeel heeft de voorkeur voor Fonseca Guimeraens.

De voorkeurstemmen van de vijf Ports: vier stemmen voor Fonseca Guimeraens, een stem voor Niepoort en een stem voor Feist.
Bij de dames ging merendeel de voorkeur uit naar Feist.

Wat ging er vooraf?
In loop van de vrijdagochtend zijn de Ports in een karaf gedecanteerd. Het laatste deel uit de fles wordt door een ongebleekte koffiefilter in een
wijnglas geschonken. Een deel van de port in het wijnglas wordt overgeschonken in een portkaraf.

Het overige deel gaat terug in de fles. Hiermee wordt de fles "gespoeld" om het depot in fles los te krijgen. En deze port wordt opnieuw in een nieuwe koffiefilter gefilterd en aansluitend aan de portkaraf toegevoegd. Voor de overige vier Vintage Ports wordt dit proces wordt herhaald. Deze "Theo's Blend 1987" wordt in een officieel portglas gepresenteerd en wordt door iedereen zeer positief ervaren als een jonge Vintage port: Zacht, breed, zeer fruitig, complex met mooie lange afdronk. (Terwijl ik dit aan het schrijven ben, staat het laatste glas "Theo's Blend 1987" naast mij)

Tijdens het decanteren ben ik in mijn beleving helaas twee Vintage Ports met kurk tegengekomen: Eenmaal Niepoort en eenmaal Taylors. Om een bevestiging van de portliefhebbers te krijgen en zonder iets te vertellen, heb ik deze twee Ports in zwarte glazen gepresenteerd. De Taylors was heel duidelijk: oneindig kurk. Betreft de Niepoort was men unaniem eens dat de port geen kurk had. Na de onthulling zijn beide Niepoort naast elkaar geproefd: De zgn. "kruk" is veel fruitiger, zoeter en alcoholischer. Mogelijk omdat deze port maar kortstondig heeft opengestaan.

Foto 737 geeft een indruk van de proeverij met 72 glazen :-) !


Beste Portliefhebbers, heb veel plezier beleefd aan de voorbereidingen en de proeverij. Misschien volgend jaar een nieuwe proeverij met een verrassingselement.